8 Kasım 2015 Pazar

SEN ÖLÜNCE KİM AĞLAR ?

Ben Ölünce kimler ağlar biliyorum :) Ancak yaşarken gülmek , güldürebilmek  ve hayatın hakkını vererek yaşamak lazım .Robin Sharma kitaplarını seviyorum , hayata dair tavsiyeler veriyor , güzel ve anlamlı sözleri var.Bu açıdan okuyucuyu içsellik anlamda geliştirdiğini düşünüyorum.

Sen Ölünce kim ağlar kitabından bazı alıntılara yer verdim, bazı kitaplar hemen okunup bitmez,her okuduğunuzda bir kelimenin daha önce fark etmediğiniz bir anlam ifade ettiğini görürsünüz.İşte Sharma'nın kitapları bu şekilde :)


Sizlerde benim gibi kişisel gelişin kitaplarına meraklıysanız Robin Sharma kitaplarını tavsiye ederim , kendi adıma yılların getirdiği kalıbı yıkarak , hayatı zevkli kılan kalıplar oluşturma yolundayım zor ama imkansız değil , bu yolda çabalayan herkese kolaylıklar dilerim :)

Ölüm döşeğinde George Bernard Shaw’a, “Hayaterınızı tekrar yaşama şansınız olsaydı ne yapardınız?” diye sorulmuş. Bernard Shaw kısa bir süre düşünmüş ve iç çekerek cevap vermiş. “Aslında olabilecekken hiç olamadığım kişi olmak isterdim.” Aynı şeyin sizin de başınıza gelmemesi için bu kitabı yazdım. Bu nedenle, size içtenlikle soruyorum, siz ölünce kim ağlayacak? Bu gezegende dolaşma ayrıcalığına hâlâ sahipken, kaç yaşamı etkileme fırsatınız olacak? Yaşamınızın sizden sonraki nesiller üzerinde ne gibi etkileri olacak? Son nefesinizin ardından bırakacağınız miras ne olacak?
Aynı şeyin sizin başınıza da gelmemesi için bu kitabı yazdım.
Mutlu olduğumuzdan dolayı gülmüyoruz… Güldüğümüzden dolayı mutlu oluyoruz.
Çocukluk yıllarımda babam, bana asla unutmayacağım bir şey söylemişti: “Evlat, doğduğunda tüm dünya gülümserken sen ağlıyordun. Öyle bir yaşam sür ki öldüğünde tüm dünya ağlıyorken, senin yüzünde gülümseme olsun.” Hayatın gerçekte ne olduğunu unuttuğumuz bir çağda yaşıyoruz. Bir insanı rahatlıkla Ay’a gönderebiliyoruz ama caddenin karşısına geçip komşumuzla buluşma konusunda sıkıntı yaşıyoruz. Dünyanın diğer tarafındaki bir hedefi bir füzeyle hatasız bir biçimde vurabiliyoruz ama çocuklarımızla kütüphaneye gitmek için zaman ayırma konusunda sıkıntı yaşıyoruz. İnsanlığımızla bağlarımızı yitirdik. Amaçlarımızı kaybettik. En önemli değerlerimizi göz ardı ettik.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder