Bir aşk için yapabileceğin her şeyi
yaptığına inanıyorsan ve buna rağmen hâlâ yalnızsan için rahat olsun. Giden
zaten gitmeyi kafasına koymuştur ve yaptıkların onun dudağında hafif bir
gülümseme yaratmaktan başka hiçbir işe yaramayacaktır. Sen kendini paralarken o
her zaman bahaneler bulmaya hazırdır. Hani ağzınla kuş tutsan, “Bu kuşun
kanadı neden beyaz değil?” diye bir soruyla bile karşılaşabilirsin.
***
İki ucu keskin bıçaktır bu işin.
Yaptıklarınla değil yapmadıklarınla yargılanırsın her zaman. Bu mahkemede
hafifletici sebepler yoktur. İyi halin cezanda indirim sağlamaz. Sen, “Ama
senin için şunu yaptım” derken o, “Şunu yapmadın” diye cevap
verecektir. Ve ne söylesen karşılığında mutlaka aklına hiç getirmediğin bir
iddiayla karşılaşacaksındır. Üzülme, sen aşkı yaşanması gerektiği gibi yaşadın.
Özledin, içtin, ağladın, güldün, şarkılar söyledin, düşündün, şiirler yazdın. “Peki
o ne yaptı?” deme. Herkes kendinden sorumludur aşkta. Sen aşkını doya doya
yaşarken o kendine engeller koyuyorsa bu onun sorunu. Bir insan eksik
yaşıyorsa, ve bu eksikliği bildiği halde tamamlamak için uğraşmıyorsa sen ne
yapabilirsin ki onun için? Senin hayatı ıskalama lüksün yok. Onun varsa,
bırak o lüksü sonuna kadar yaşasın.
***
Her zamanki gibi yaşayacaksın sen. “Acılara
tutunarak” yaşamayı öğreneli çok oldu. Hem ne olmuş yani, yalnızlık o kadar
da kötü bir şey değil. Sen mutluluğu hiçbir zaman bir tek kişiye bağlamadın
ki... Epeydir eline almadığın kitaplar seni bekliyor. Kitap okurken de mutlu
oluyorsun unuttun mu? Kentin hiç girmediğin sokaklarında gezip yeni yaşamlara
tanık olmak da keyif verecek sana. Yine içeceksin rakını balığın yanında.
Üstelik dilediğin kadar sarhoş olma özgürlüğü de cabası... Sen yüreğinin sesini
dinleyenlerdensin ve biliyorsun ki aslolan yürektir. Yürek sesi ne bilmeyenler,
ya da bilip de duymayanlar acıtsa da içini unutma; yaşadığın sürece o yürek var
olacak seninle birlikte. Sen yeter ki koru yüreğini ve yüreğinde taşıdığın
sevda duygusunu. Elbet bitecek güneşe hasret günler. Ve o zaman kutuplarda yetişen
cılız ve minik bitkiler değil, güneşin çiçekleri dolduracak yüreğini...
Nazım Hikmet
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder